ਗ਼ਜ਼ਲ —ਸਾਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਵਾਰੀਂ………..
ਗ਼ਜ਼ਲ —ਸਾਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਵਾਰੀਂ………..
ਸਾਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਵਾਰੀ,ਜੇ ਤੂੰ ਜੱਗ ਦੇ ਭਰਮ ਮਿਟਾ ਦਿੰਦਾ।
ਅਸੀਂ ਲੱਖ ਝਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠਿਲ ਜਾਂਦੇ,ਜੇ ਤੂੰ ਇਕ ਵੀ ਕੌਲ ਨਿਭਾ ਦਿੰਦਾ।
ਲਗੀ ਵਾਲੇ ਨਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਦੇ ਸੌਦੇ,ਤੇ ਗੀਤ ਬ੍ਰਿਹਾ ਦੇ ਸਦਾ ਹੀ ਰਹਿਣ ਗਾਉਂਦੇ।
ਸੱਸੀ ਥਲਾਂ ਵਿਚ ਕਦੇ ਵੀ ਭਟਕਦੀ ਨਾਂ,ਜੇ ਤੂੰ ਜਾਗ ਕੇ ਰਾਤ ਬਿਤਾ ਦਿੰਦਾ।
ਲਿਖੀ ਚੰਦਰੀ ਕਿਸੇ ਤਕਦੀਰ ਸਾਡੀ,ਮਿਲੀ ਥੋਹਰ ਦੀ ਜੂਨ ਹੰਡਾਉਣ ਦੇ ਲਈ।
ਮਹਿਕ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਹੋ ਨਸੀਬ ਜਾਂਦੀ,ਜੇ ਫੁੱਲ ਚਾਰ ਵੀ ਅਰਥੀ ਤੇ ਪਾ ਦਿੰਦਾ।
ਸੁੱਕ ਗਏ ਦਰਾਂ ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ,ਵੇ ਤੈਨੂੰ ਦਰਦ ਨਾਂ ਸਾਡੇ ਤੇ ਰਤਾ ਆਇਆ।
ਤੇਰੇ ਰਾਹਾਂ ‘ਚ ਨੈਣ ਵਿਛਾ ਦਿੰਦੇ,ਜੇ ਸਾਡੀ ਗਲੀ ‘ਚ ਪੈਰ ਵੀ ਪਾ ਦਿੰਦਾ।
ਫਟ ਚੰਦਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੇ,ਵੇ ਕੋਈ ਇਨਾਂ੍ਹ ਦੀ ਤਹਿ ਨਾਂ ਪਾ ਸਕਿਆ।
ਸਾਨੂੰ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਕਦੇ ਨਾਂ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ,ਜੇ ਫੋਕੀ ਮਲ੍ਹਮ ਤਸੱਲ਼ ਦੀ ਲਾ ਦਿੰਦਾ।
ਰਕੀਬ ਸਾਡੇ ਅਸਮਾਂਨ ਚੜਾ੍ਹ ਦਿੱਤੇ,ਵੇ ਥਾਂ ਥਾਂ ਜੱਪ ਕੇ ਉਨਾਂ੍ਹ ਦੀ ਤੁਸੀਂ ਮਾਲਾ।
‘ਸੈਣੀ’ ਜੱਗ ਵਿਚ ਰੋਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ,ਜੇ ਸਾਡੀ ਇਕ ਵੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਤੂੰ ਗਾ ਦਿੰਦਾ।
